فعل های میانه و بررسی آنها در اوستای جدید. بخش دوم: فعل¬های اوستایی
Authors
abstract
فعل اوستایی بر مبنای زمان، نمود، شخص، شمار و دو جهتِ اکتیو و میانه بررسی می شود. بنا بر دیدگاه رایج، جهت میانه وسیلۀ تبدیل ریشههای گذرا به ناگذر است. این دیدگاه با مشاهدۀ ریشههای فعلی ای شکل گرفته است که در جهت اکتیو، گذرا و در جهت میانه ناگذر هستند، درحالی که زبان اوستایی ویژگی دیگری را در خود دارد که نظریۀ فوق را به چالش می کشد و آن وجود افعال «فقط میانه» و افعال «گذرای میانه» است. بررسی نوین افعال میانه در زبان های هندواروپایی تجدید نظر در مورد تحلیل جهت میانه و یافتن معیارهایی ظریف تر برای پی بردن به عملکرد آن در زبان های ایرانی باستان، از جمله زبان اوستایی را ضروری ساخته است. در این مقاله افعال میانۀ اوستای جدید در پرتوی پژوهش های نوین هندواروپایی مورد بررسی قرار گرفته، با روشی متفاوت از پیش دستهبندی شده اند.
similar resources
فعلهای میانه و بررسی آنها در اوستای جدید. بخش دوم: فعل¬های اوستایی
فعل اوستایی بر مبنای زمان، نمود، شخص، شمار و دو جهتِ اکتیو و میانه بررسی میشود. بنا بر دیدگاه رایج، جهت میانه وسیلۀ تبدیل ریشههای گذرا به ناگذر است. این دیدگاه با مشاهدۀ ریشههای فعلیای شکل گرفته است که در جهت اکتیو، گذرا و در جهت میانه ناگذر هستند، درحالیکه زبان اوستایی ویژگی دیگری را در خود دارد که نظریۀ فوق را به چالش میکشد و آن وجود افعال «فقط میانه» و افعال «گذرای میانه» است. بررسی نوی...
full textفعلهای میانه و بررسی آنها در اوستای جدید. بخش نخست
فعل در زبانهای ایرانی باستان بر مبنای زمان، نمود، شخص، شمار و دو جهتِ اکتیو و میانه بررسی میشود. بنابر دیدگاه رایج، جهت میانه وسیلۀ تبدیل ریشههای گذرا به ناگذر است. این دیدگاه با مشاهدۀ ریشههایی فعلی شکل گرفته است که در جهت اکتیو، گذرا و در جهت میانه ناگذر هستند، در حالی که بررسی دقیقتر متون بازمانده از زبانهای باستانی ایران، ویژگیهای دیگری را آشکار میکند که اعتبار نظریۀ فوق را به چال...
full textفعل های میانه و بررسی آنها در اوستای جدید. بخش نخست
فعل در زبانهای ایرانی باستان بر مبنای زمان، نمود، شخص، شمار و دو جهتِ اکتیو و میانه بررسی می شود. بنابر دیدگاه رایج، جهت میانه وسیلۀ تبدیل ریشههای گذرا به ناگذر است. این دیدگاه با مشاهدۀ ریشههایی فعلی شکل گرفته است که در جهت اکتیو، گذرا و در جهت میانه ناگذر هستند، در حالی که بررسی دقیقتر متون بازمانده از زبانهای باستانی ایران، ویژگیهای دیگری را آشکار میکند که اعتبار نظریۀ فوق را به چالش...
full textبررسی معیارهای تشخیص شعر در اوستای جدید
از زمان تحقیقات گلدنر دربارة وزن اوستای جدید، داشتن وزن هجایی مهمترین ملاک تعیین شعر در این متون بوده است. گلدنر و معاصرانش طبق سنت ادبی زمان خود وزن را مهمترین مشخصة شعر و عامل تمایز آن با نثر، در هر زبانی، میدانستند. پس از گلدنر، مطالعات شعر اوستایی براساس همان تعریف و ملاک قرار دادن وزن شعر ادامه پیدا کرد، اما در حوزة مطالعات شعر هندواروپایی که اندکی پیش از انتشار تحقیقات گلدنر پا گرفته ب...
full textحرف اضافۀ اوستایی mat- در دو واژۀ ایرانی میانه
چکیده هدف از نگارش این مقاله بررسی اشتقاق دو واژۀ ایرانی میانه، یکی از زبان فارسی میانه و دیگری از زبان سغدی میباشد. برای واژۀ فارسی میانۀ madrm تاکنون اشتقاقی ارائه نشده و اشتقاق پیشتر ارائه شده برای واژۀ سغدی mazn نیز مورد تردید نگارندۀ این مقاله میباشد. با بررسی متنهای حاوی این دو واژه و در نظر گرفتن فرایندهای واجی در دو زبان فارسی میانه و سغدی برای هر یک از این دو واژه اشتقاقی پیشنه...
full textبررسی متن زند خورشیدنیایش و مقایسۀ آن با متن اوستایی
خورشیدنیایش نخستین نیایش از پنج نیایش مذکور در خردهاوستا است. خردهاوستا یا اوستای کوچک یکی از بخشهای اوستای متأخر است. تدوین خردهاوستا به آذرباد مهرسپندان، موبدانموبد زمان شاپور دوم ساسانی (309- 379 م.)، نسبت داده شده است. در دورۀ ساسانی موبدان زردشتی بر آن شدند تا اوستا را که تا آن زمان به صورت شفاهی حفظ و نقل میشد و برای مردم قابل فهم نبود به زبان زندۀ آن عهد...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
پژوهشهای زبانیPublisher: دانشکده ادبیات وعلوم انسانی
ISSN 1026-2288
volume 4
issue 1 2013
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023